sobra-sobrang kamalasan..
pati ang pag-ganti ko, sa akin din ang balik...
dahil
sa sobrang badtrip ko na nadamay sa business ng tita ko yung collection
ko ng mga bagong philippine peso bill (ibig sabihin nagastos para dun
sa business yung pera ko)..
nag-decide ako na ako na mismo ang gagastos nun kesa naman sa ibang tao..
sa bagay hindi na rin naman mgtatagal at magiging common na ang mga yun...
pero ang entity na assign sa pagkakataon, bigla naman ginawang available yung mga hinahanap kong units dito sa pinas..
ang
resulta naka-commit na ako na bumili ng ibang bagay (bawal nang
mag-backout), at baka hindi ko na mabili ang mga bagong units na gusto
ko...
so ako na ang mali..
ako na yung kinarma sa simula tas ako pa rin yung kinarma sa bandang huli..
ako na talaga ang pinakamalas na tao sa buong mundo..
hindi mamatay-matay kahit gustung-gusto ko na, at patuloy na dinadapuan ng mga kamalasan sa pesteng buhay na ito...
at ang mas masakit, ako daw ang pahirap sa buhay ng mga kasama ko dito sa bahay..
na
sa pamamagitan ng pag-ubos ko sa sarili kong savings eh sila ang
nagigipit, dahil wala na silang mauutangan kapag wala na silang
magastos..
ang gusto nila ituring na normal na kahit hirap sa pera eh tama lang na bumili sila ng:
- gamot na pampakinis ng mukha (900 pesos for only 10 days)
- 60 pesos na load araw-araw panglandi sa gf
- bukod pa yung mga nakagisnan na nila dati na kapritso...
oo nga, ako nga nmn ang mali..
dapat hindi ko bilhin yung mga bagay na gusto ko at nagpapasaya saken..
mahirap at malas ako kaya wala akong karapatan sa hobby ko..
kaya kapag nalalaman nila na bumibili ako para sa sarili ko eh ako ang masamang tao at makasarili..
at dapat hindi ko sila pagsabihan tungkol sa maling pag-gastos nila...
ansaya ng buhay ko..
mga putang ina kayong mga entity kayo!
mga putang ina kayong mga diyos kayo!
kapag meron ako ng isang bagay sinisira nyo kapag kailangan ko..
kapag wala naman, eh wala talaga..
kapag may plano ako para sa buhay ko, kung anu-anong kamalasan at hadlang ang nilalagay nyo sa daan ko..
oo na, ako na ang dakila nyong lab rat..
ano na ang sunod kong gagawin..?
masaktan pa nang maraming beses bago ako tuluyang mamatay??
okay, approve sa akin yan, ansaya ng kapalaran ko...
No comments:
Post a Comment