nagsimula na nga yung Espasol na magsuot ng eyeglasses..
8:06 PM, nasa bahay nila siya noon..
nakita ko lang na pinagbuksan niya ng gate yung kararating lang nilang SUV..
naka-orange to red tee shirt, eyeglasses nga (medyo thick-frame na malalaki yung mismong glass), at naka-bun ang buhok...
---o0o---
April 22, 2014...
it's been a year since nagkakilala kami ng pormal nung Espasol..
bukod sa okasyon na yun..
eh wala namang nangyari sa araw na ito...
---o0o---
April 23, 2014...
bandang hapon na noon..
pinagwo-walker ko sa labas ng bahay namin yung baby..
tapos habang nasa may gate kami nung bata, eh biglang may lumabas sa poder nung Espasol..
i'm not sure dahil hindi ko na yun pinag-abalahan na tingnan pa, pero siya nga yata yun..
naisip ko lang noon na parang ang kapal din naman ng mukha niya..
na paanong nagagawa pa niyang magpakita sa akin pagkatapos ng mga nangyari..?
hindi ba pwedeng umiwas na lang siya sa paglabas-labas ng bahay nila tuwing nasa paligid lang ako, tutal eh bihira naman akong maglalabas ng bahay namin eh..?
kumbaga, matuto naman sana siyang t-um-iming..
hindi yung parang pinamumukha pa niya sa akin na nandoon lang siya... X(
by 4:11 PM..
eh nag-post ng [heart shape]..
para kanino naman kaya yun...?
---o0o---
April 24, 2014...
yung kliyente kong si Bella Padilla..
she has a unique way sa pagbili..
parati siyang tumatawag muna ng 'tao po!' bago bumili..
tapos parang nagpu-pure black na yung buhok niya...
---o0o---
April 25, 2014...
by 8:46 AM..
aksidente ko na namang nai-spot-an yung Espasol, with her Stepmom..
may binili yata sa norte..
naka-tangerine tee shirt, at eyeglasses pa din, habang nakalugay lang yung parang bumabalik na rin sa pagiging black na buhok...
---o0o---
yung tungkol naman sa kung ano ang gusto kong gawin sa buhay ko..
well, puros salita lang naman talaga ang mga tao eh..
kesyo susuportahan nila ako sa kung anuman yung gusto ko..
pero sa bandang huli, suggest pa rin sila nang suggest ng mga posible kong pasukin na trabaho na hindi naman home-based...
simple lang naman talaga yung kailangan ko..
time & space..
para makapag-concentrate ako sa mga project ko..
at basic needs na rin para sa araw-araw, yun eh kung gusto ko pa talagang mabuhay..
pero parang imposible na talaga ang lahat sa ngayon...
sa ngayon may sanggol na ulit dito sa bahay namin..
parang deja vu lang ng isang pangyayari a few years ago..
wala pa siyang isang taon..
so basically, kailangan ko pang maghintay ng mga 5 to 6 years para makalaya sa mga ganitong klase ng pang-abala..
ganun naman kasi sila parati..
sasabihin na kesyo gawin ko lang yung mga kailangan kong gawin..
pero kapag andyan na yung sitwasyon..
eh utos dito, utos doon..
tapos panunumbat at murahan naman yung susunod kapag hindi ka kumilos para sa kanila..
eh nai-stress na nga ako noong yung mag-asawang matanda pa lang ang nagsimulang magtitigil dito sa lintik na bahay na ito eh..
tapos dinagdagan pa nila ng isang batang alagain..
kaya wala rin akong nagagawa..
kaya maige pang huwag na lang mag-angat ng lapis...
tapos parati nila akong tatanungin kung ano ba talaga ang plano ko sa buhay ko..?
ay mga PUTANG INA NINYO!!!
maige pang magpakamatay na lang nga..
eh inangkin nyo na lahat ng oras ko dito sa mundo eh...
No comments:
Post a Comment